๑°•عطـــــرخـــــاکــــ •°๑

ســــــٱئڵ ګـۇې تۅٱم یٲزۿـــــــړٲ

๑°•عطـــــرخـــــاکــــ •°๑

ســــــٱئڵ ګـۇې تۅٱم یٲزۿـــــــړٲ

๑°•عطـــــرخـــــاکــــ •°๑

*
*
م‍ ‍ا ز ن‍ ‍د ه ‍ ب‍ ‍ه ‍ آن‍ ‍ی‍ ‍م ک‍ ‍ه ‍ آر ا م ‍ ن‍ ‍گ‍ ‍ی‍ ‍ر ی‍ ‍م
م‍ ‍و ج‍ ‍ی‍ ‍م ک‍ ‍ه آس‍ ‍و د گ‍ ‍یِ م‍ ‍ا ع‍ ‍د م م‍ ‍ا س‍ ‍ت
.
.
.

 

 به روے ندیده ات قسم
 
 چشماלּ عاشقم در پے واژه اے مے گردند تا نامت را صدا کنند ...
 
 اما چه کند واژه ها و چه بے معناست هر واژه اے در برابر معناے وجودت ...
 

 از مهـــــــربانے « م » مے چینــم ...
 
 از هــدایت « ه » را ...
 
 از دادگـترے « د » را ...
 
 و از یوسف گـــمگــشته « ے » را ...
 
 و گاهـــے که دلـــم به اندازه ے تمام غـــروب ها مے گیرد ...
 
 و مלּ از تراکــم سیــاه ابرها مے ترســم ...
 
 و هیچ کس مهربانتر از تو نیست صدا مے زنم ...
 
 کجاست آלּ یوسف گمگشته مهربانے که چراغ هدایت به دست در زمیלּ دادگرے کند ؟
 
 کجاست مهـدے ... ؟؟
 
 مــرا در یاب ...
 
 در انتظارت هستم و خواهم بود ... بیا ....
 
 ::مهـــدیا دلِ شکـــسته ام را به تو مے سپـــــارم ...

 
 دلدارم تو باش...
 
 « به امید روز ظهور »

 

  • جمعه هایم بی تو بی معناست، مهدی جان بیا...