بیماری وپاک شدن گناهان

به نام خدا

برخی گمان میکنند که بیماری جز سختی و بیچارگی چیزی به دنبال ندارد.

اما پیشوایان به ما آموخته اند که بیماری برای مومن نه تنها عذاب نیست بلکه میتواند ثمرات فراوانی در پی داشته باشد.

امام علــی(ع) به یکی از یارانش که بیمــار بود فرمود:

خدا آنچه را که از آن شکایت داری (بیماری) موجب کاستن گناهانت قرار داد، در بیماری پاداشی نیست، اما گناهان را از بین میبرد و آنها را چونان برگ پاییزی میریزد ، همانا پاداش در گفتار   به زبان،ودر کردار با دست ها وقدم هاست،وخدای سبحان به خاطر نیّت راست، و درون پاک، هرکس از بندگانش را که بخواهد وارد بهشت خواهد کرد.

مؤلف می گوید:(راست گفت امام علی "درود خدا براو" که بیماری پاداشی ندارد، بیماری از چیزهایی است که استحقاق عَوَض دارد، وعَوَض در برابر رفتار خداوند بزرگ است نسبت به بنده ی خود، در ناملایمات زندگی وبیماری ها و همانند آنها ، اما اجر وپاداش در برابر کاری است که بنده انجام میدهد. پس بین این دو تفاوت است که امام (علیه السلام) آن را با علم نافذ ورأی رسای خود،بیان فرمود.)

(حکمت42 ؛نهج البلاغه)

 پیامبر خداصلى الله علیه و آله می فرماید:

بیمارى ، تن را از گناهان پاک میکند، همچنان که دم (و کوره) آهنگرى، ناخالصى آهن را

مى زداید. (بحارالأنوار، ج 81، ص 197)

پیامبر خدا(ص) به امیر المومنین علیه السلام فرمود:
ای علی!
ناله ی مومن بیمار چون تسبیح است و فریادش تهلیل و خوابش در بستر بیماری عبادت است، و پهلو به پهلو شدنش جهاد  (مکارم الأخلاق,  ص 439)