بعثت بزرگ ترین نعمت خداوند بر بشر است چنانکه خداوند در قرآن نیز می فرماید :
خداوند
برمومنان منت نهاد (نعمت بزرگى بخشید)، هنگامى که درمیان آنها پیامبرى
ازخودشان برانگیخت که آیات او را بر آنها بخواند و آنها را پاک کند و
کتاب و حکمت بیاموزد و البته پیش از آن در گمراهى آشکار بودند. آل عمران/ 164
به اطراف آسمان ها نظر می دوخت و کرانه های زمین و دریاها و دره ها و دشت ها و بیابان ها را از نظر می گذرانید و از مشاهده آن همه آثار قدرت و رحمت الهی، درس عبرت می آموخت.
ازآنچه می دید، به یاد عظمت خدای آفریننده می افتاد. آن گاه با روشن بینی خاصی به عبادت خداوند اشتغال می وزید. چون به سن چهل سالگی رسید خداوند نظر به قلب وی نمود، دل او را بهترین و روشنترین و نرمترین دلها یافت.
در آن لحظه خداوند فرمان داد درهای آسمان ها گشوده گردد.
محمد صلی الله علیه و آله از آنجا به آسمان ها می نگریست، سپس خدا به فرشتگان امر کرد فرود آیند، و آنها نیز فرود آمدند، و محمد صلی الله علیه و آله آنها را می دید.خداوند رحمت و توجه مخصوص خود را از اعماق آسمان ها به سر محمد صلی الله علیه و آله و چهره او معطوف داشت.
در آن لحظه محمد صلی الله علیه و آله به جبرئیل که در هاله ای از نور قرار داشت نظر دوخت. جبرئیل به سوی او آمد و گفت: ای محمد! بخوان. گفت چه بخوانم؟
" اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ..
جبرئیل گفت: "نام خدایت را بخوان که جهان و جهانیان را آفرید. خدائی که انسان را از ماده پست (نطفه) آفرید. بخوان که خدایت بزرگ است. خدائی که با قلم دانش آموخت و به انسان چیزهائی یاد داد که نمی دانست"
آیه 1 تا 5 سوره علق
