سید و مولاحسین،..آرام دلـــــها حسین.

درخرابـــه ی شــــــــام

به نام خدا

عمه جــــــــان شب نیمه شد چون شد که سالارم نیـامد؟

خسرو لــــب تشنگان بابای غــــــــمخوارم نیــامد

عمه جــــان هرکس که دیدم دست طفـلــش را گرفته

پس چـــرا بابای من یکـــــدم به دیدارم نیــامد؟

عمه جـــــــان بابم مگر آگه نمیشد ز حــــالم

پس چرا بر دیدن پای پر از خــــــارم نیــامد؟

روزما در شامتان جز شام ظلمانی نبود

ای زنان شــــــــام! این رسم مهمانی نبود...:(

از حضرت امام سجاد(ع) روایت شده است که حضرت فرمودند:

در آن زمان که ما در خرابــۀ شام دچار غم و اندوه و شکنجه های جسمی وروحی بودیم؛

روزی نگران حال عمه شدم.دیدم عمه ام حضرت زینب(س)دیگی را بار گذاشتند.

من پرسیدم:عمه جان این چه حالتی است که میبینم؟!

عمه ام حضرت زینب (س) پاسخ دادند:

«ای روشنایی چشمانم! این بچه ها خیلی گرسنه وبی قرارند،این کار را برای ساکت کردن آنها میکنم.»

شروع زخـــــــــــــــم

به نام خدا

ای خــــدا!در روز اول قـــالب غم ریختی

بعداز آن،در قالب غم،روح ماتم ریختی

مــــاتم وغــــــم را درون هم عجین کردی،سپس

ــ سوزوســـــازی این میان کم بود،آن هم ریختی

آن طرف،پیمانه ای از عقــــل،کم کم ساختی

این طرف،میخانه ای از عشــــــق،نم نم ریختی

خاکــ را بر باد دادی ،آب را آتـــش زدی

چار عنصر را یکی کردی و در هم ریختی

عقل وعشق وسوز وساز وماتم وغم جمع شد

تاکه طرح ونقشــــۀ  مـــاه مُحَــــــرّم ریختی!

* * * * * * *

ای مُحَـــــرّم،آتشی در سینـــۀ حوّا شدی

ای مُحَـــــرّم،شورشی در جــــان آدم ریختی

غصّـــۀ غربـــتــــ شدی،در قلــب هــــاجر سوختی

گریـــۀ عصمت شدی،از چشـــــم مریم ریختی

سینه ای از راز تو در سینــــۀ سینا نشست

کوثری از روح را در جسم زمزم ریختی

ای مُحَــــــــرّم،ای شروع زخــــم وآغــــاز عطـــش

انقلابی در درون هر دو عـــالم ریختی

مرحـــــبا ای دل،که امــــشب در عزای ایل عشق

شعله شعله سوختی،اشکــــــ دمادم ریختی

فرارسیدن ماه محـــــرُم

و ایام سوگواری سالار شهیدان

بر مشتاقان ولایت و امامت تسلیت باد.

 

باید شور حسینی را تبدیل به شعور حسینی کنیم.

یک سال را به خاطر یک ماه زنده ایم. دنیای ما بدون محرم نمی شود

 

 

دریافت

 

چه محتاجم به این دیدار

                     نرفتم کـــربلا امــــّـــــا

                                           شنیدم عالــــــمی داره...

میدانم دلـــــــتنگی...

ولـــــی صبـــر کن!

گــــریه هایت را نگـــه دار،

صبـــرکن!

وقت وصـــال نزدیکــــــــ اسـت.

به آسمـــــــان نــگاه کن
بغض کــــرده اسـت؛
گویی آسمـــــان هم دلتنگـــــ شده است...
آری ؛آسمـــــان هم دلتنگــــ مُحـَــرّم شده است.

داره میاد دوباره ، باز بوی محـــــــــــــرم

به نام خدا

چند روزی است دلــــــــم شـور محــــرم دارد

در نهان خانه ی دل از غـــم تو غــم دارد

باز هم چــــشم به راهم که مُحرّم برسد

بوی اسپــــند عزایش بــه مشامم برسد

کاش امسال مُحــــرّم به همه یــــا زهرا

خبـــــرِ آمدنِ منـــــــجی عالــــم برسد

شخصی به خدمت امام صادق (ع)رسید،امام (ع)به او فرمود:

«شب گذشته،تو شبی را گذراندی که از شب قدر بالاتر بود.»

او عرض کرد:«یابن رسول الله!اما من تمام شب را در خواب بودم.»

امام(ع)فرمود:

«نه،شب هنگام،آنگاه که تو برخاستی تا آب بیاشامی،

یاد لبهای حسین(ع)کردی وبرای همین،دیشب تو از شب قدر با ارزش تر بود.»