رمضان در دلِ خود کرب و بلایی دارد

اصلا این ماه عجب حـال و هـوایی دارد     ♥    رمضـــان در دلِ خود کرب و بلایی دارد

کامِ خشکیده و لب های ترَک خورده ی ما   ♥    در تبِ روضه ی تو شور و نوایی دارد

پای سجّــاده ی اِحیـا و منـاجات و سحــر  ♥    جز ولای تو، دلِ مـــا چه دعـــایی دارد؟ 

بار ها عهـد شکستیم و تو با ما ماندی      ♥    چه کسی جز تو چنین مهــرو وفــایی دارد

مال وجان ؟..همسر وفرزند؟...قبول است آقا   ♥   کـــربلایی شدن ما چه بهـــایی دارد...

دست میگیرد و دل میبرد و میبخش    ♥   این حسین کیست که اینگونه عطایی دارد؟

دلمان لکــــــ زده یک بار زیارت برویم  ♥    دل غـم دیده ی ما نیز خـــدایی دارد

با لب تشنه و در گرمی ظهر رمضــــان  ♥     بردن نام تو آقا چه صفـــایی دارد

 

بابی انت و امی یا حُسین(ع)

 

بنی فاطمه(می باره بارون..روی سر مجنون...)

 

التماس دعا