چه محتاجم به این دیدار

                     نرفتم کـــربلا امــــّـــــا

                                           شنیدم عالــــــمی داره...

میدانم دلـــــــتنگی...

ولـــــی صبـــر کن!

گــــریه هایت را نگـــه دار،

صبـــرکن!

وقت وصـــال نزدیکــــــــ اسـت.

به آسمـــــــان نــگاه کن
بغض کــــرده اسـت؛
گویی آسمـــــان هم دلتنگـــــ شده است...
آری ؛آسمـــــان هم دلتنگــــ مُحـَــرّم شده است.