فاصله

بین جماعتی زندگی میکنم که مدام درحال قضاوت کردن ، مسخره کردن هستن و حتی گاهی باید به جای انقلاب و رهبر هم جوابگو باشم.

چندسال پیش اگه بود خیلی جدی بحث میکردم ، ولی الان واقعا دیگه حوصله برام نمونده.وقتی قرار نیست چیزی تغییر کنه در رفتارشون چرا باید خودمو بانی غیبت یک عده کنم؟

واقعا بحث سیاسی فامیلی اصلا فایده نداره که هیچ حتی باعث کدورت هم میشه

شاید بعضیاتون درک نکنید شاید بعضیاتونم قشنگ حس کنید حالم رو

حال تنهایی رو ، اینکه تومسیری قدم برمیداری که همه برعکس تو راه میرن!

حال اینکه نمیتونی راحت یه استوری ازعقایدت بزاری که همش مقصر شرایط بد جامعه میدوننت

حال اینکه ..

الان میگید خب تو اهمیت نده و مهم نباشه  و ...

واقعا نمیشه .توشرایطی که من دارم نمیشه..

 

خستم...

مثل مسافری که راهشو گم کرده...