به نام خدا
در برابر بلا و گرفتاری سه گونه میتوان رفتار کرد:
1.جَزَع 2.صبر؛ 3.شکر
شکر مخصوص کسانی است که میتوانند صورت نعمتهای خدا را حتی در بلاها ببینند و زیادتی شکر،
لازمه اش شناخت چهره ی نعمت در بلاهاست،وقتی تو در نعمت ها(بلا)ذکر ببینی، زیادتی شکر خواهی داشت.(1)
اصلا این ماه عجب حـال و هـوایی دارد ♥ رمضـــان در دلِ خود کرب و بلایی دارد
کامِ خشکیده و لب های ترَک خورده ی ما ♥ در تبِ روضه ی تو شور و نوایی دارد
پای سجّــاده ی اِحیـا و منـاجات و سحــر ♥ جز ولای تو، دلِ مـــا چه دعـــایی دارد؟
بار ها عهـد شکستیم و تو با ما ماندی ♥ چه کسی جز تو چنین مهــرو وفــایی دارد
مال وجان ؟..همسر وفرزند؟...قبول است آقا ♥ کـــربلایی شدن ما چه بهـــایی دارد...
دست میگیرد و دل میبرد و میبخش ♥ این حسین کیست که اینگونه عطایی دارد؟
دلمان لکــــــ زده یک بار زیارت برویم ♥ دل غـم دیده ی ما نیز خـــدایی دارد
با لب تشنه و در گرمی ظهر رمضــــان ♥ بردن نام تو آقا چه صفـــایی دارد
بابی انت و امی یا حُسین(ع)
التماس دعا
آمـــــــــــد رمضــــــــان هست دعا را اثری
دارد دل مــن شــور ونــوای دگــــری
مـــــا بنده ی عــاصــی وگنه کــار توییم
ای داور بخشنده به مـــا کــن نظـــری
جای مـــــــاهی کجاست؟ در دریا
پس چــرا زیر خـــــاک ها بودند؟
مــــاهی و خــــاک! قصه تلخی است
کاش در آب هـــا رها بودند
دست بسته به شهر آوردند
صد و هفتاد و پنج مــــــاهی را
مـــــاهی و دست بسته زیر خاک!
من نمی فهمم این سیـــــاهی را
این سیـــاهی که یک نفر با خــــاک
بکشد ساکنان دریا را
ماهی و دست بسته زیر خـــاک
حل کند یک نفر معما را!
بیست و نه سال منتظر بودیم
پیرمان کرد داغ ماهی ها
خانه روشن شد از رسیدنشان
تا که طی شد فراق مــــــــاهی ها
خدا کنه بهم نگی تمومه فرصتت ..دعا بکن که خوب بشم آقا به حرمتتدلم ﻣــﮯ ﺧــﻮﺁﻫَــﺪ ﺁﺭاﻡ ﺻـِـﺪﺍﻳَﺖ ﮐُــﻨَــﻢ:
" ﺍَﻟﻠّﻬُــﻤـَّــ ﯾــﺎ ﺷــــﺎﻫــِﺪَ ﮐُــﻞِّ ﻧـَﺠْـــﻮﻯ "
ﻭ ﺑـِـﮕـــــــــﻮﯾَــﻢ ﺗــﻮ ﺧــﻮﺩ ِ ﺁﺭاﻣـِـــــــــﺸــﮯ
ﻭ ﻣـَـﻦ ﺧـــﻮﺩ ِ ﺧـــﻮﺩ ِ ﺑﯿــــﻘَـــــــﺮﺁﺭ...
ﺧﺪﺍﯾــــــﺎ !
ﺧَــــﺮﺍﺑﺖ ﻣﯽ ﺷــــﻮﻡ
ﻣﺮﺍ ﻫﺮ ﮔــــﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧـــــﻮﺍﻫﯽ ﺑﺴـــــﺎﺯ ...
" ﺍِﻟﻬـــــــﯽ ﻭَ ﺭَﺑـّـــــﯽ ﻣَـــﻦْ ﻟــــــﯽ ﻏَــﯿْــﺮُﮐـــْــــــ "
دریافت
جانباز؛زخمی ترین غزل دیوان عشق است که در فضای ایثار منتشر میشود.
ولادت حضرت ابوالفضل(ع) وروز جانباز مبارک**
وقتی دلــم هوای خرابات می کند آهسته با حسـین مناجات می کند
عکس حــــرم ،مقابل چشمم میایدو زیبایی ِ ضـــریح، مرا مات می کند…
از بس کریم بوده و حلال مشکلات هر کس غلام اوست مباهات می کند
گفتند: نوکــری که برایش نفس زده با مــــادرش به حشرملاقات می کند
ای خوش حسابـــــ مزد مـــرا زودتر بده پس کجاست تذکره کربلای من؟
استاد پناهیان:
مـــــاهمـــــانطـــور که منتظرمهدی (عج) هســـــتیم؛منتـــــظر یمــــــــــــانـی هستیـــم.
اللهم لک الحمد على ماجرى به قضاؤک فى اولیائک...و جعلتهم الذریعه الیک و الوسیله الى رضوانک.
سپاس تو را به خاطر آنچه از قضای تو بر اولیائت گذشت که آنان رابر خویش و دینت خالص نموده بودی
و در برابر تحمل آن قضا، پاداش بزرگ برای آنان برگزیدی.
هرکس به انبیاء واهل بیت(ع)و رهپویان حق نزدیک تر باشد،امتحانی سخت تر خواهد داشت.
«انّ اَشدّ النّاس بلاءً الانبیاء ثُم الذینَ یلونهم ثُم الامثل فالامثل»(1)
چرا که:
سلسۀ موی دوست حلقــۀ دام بلاست هرکه در این حلقــه نیست ،فارغ از این ماجراست
که همین دوران غیبت وانتظار نیز امتحانی برای مؤمنان منتظر می باشد،
امام موسی بن جعفر(ع) می فرماید:آنگاه که دست از پنجمین نفر از فرزند هفتم ائمه کوتاه شد،پس خدا را در دینتان!،کسی شما را از آن جدا نکند....برای صاحب این امر غیبتی است؛این فقط امتحانی از سوی خداست که آفریدگان را با آن می سنجد.(2)
+بلا و ابتلا سنجیدن است،به بوته آزمایش انداختن است.+
وقتی خداوندبنده ای را دوست داشت او را غرق در بلا میکند و از غمی در نیامده،در غمی دیگر می نشاند.(3)
و چنین است که میبینیم رسول اکرم(ص) و امام (علیه السلام)هم از گرسنگی و بیماری در امان نبودند،آن هم در شکل های بسیار رنج آور.
